Een nieuw paradigma
In onze Nederlandse maatschappij van rijkdom zijn vreemd genoeg veel mensen niet echt gelukkig. Ondanks onze welvaart groeit het besef bij velen dat het streven naar méér alleen maar teleurstelling oplevert, of juist het verlangen naar nòg meer. Door al het jachten en jagen, het altijd onbevredigde gevoel van te weinig status, bezit, raakt behalve ons echte, ware gelukservaren ook onze gezondheid in de versukkeling. Dat is het gevolg van langdurige frustratie: stress.
De mensheid staat op een punt van een grote verandering. Wat al jarenlang bezig is, begint nu steeds meer te groeien: het besef dat echt geluk niet te vinden is in steeds maar meer spullen willen hebben, maar streven naar een wereld van aandacht en respect, van mededogen en verbondenheid.
Van primitief egoïsme, mannelijk machogedrag (oorlogen, macht) naar een androgyne versmelting met vrouwelijke, liefdevolle eigenschappen. Dit resulteert in ware volwassenheid met blijheid, zorgzaamheid, verbondenheid, uitstraling, geduld en wezenlijke, pure liefde. Dit resulteert onder andere in echt en volwassen vader- en moederschap maar ze zijn ook de voorwaarden en kweekbodem hiervoor.
Deze Liefde zit in ons allemaal; mannen, vrouwen, kinderen. Het wordt jammer genoeg nog nauwelijks herkend. Ook omdat onze ouders zich (nog) niet (voldoende) bewust waren van de volmaakte, mooie kern in ons allemaal en zeker niet hoe je deze optimaal moet opkweken.
Ieder mens heeft een volmaakte (zo u wilt, goddelijke) kern, diep van binnen. Steeds meer mensen worden zich hiervan bewust.
Er is een groeiend aantal (hoog)gevoelige mensen. Zij zijn kwetsbaar, maar hebben een beginnend/sluimerend besef van dat mooie in ieder mens. Meestal echter kunnen ze er niet dichtbij komen, het wakker maken, tot leven brengen. Ze worden regelmatig voor soft uitgemaakt en werpen dan een verdedigingsmuur om zich heen op, in allerlei varianten en diktes.
Juist deze gevoelige mensen worden vaak (chronisch) ziek door uitputting doordat ze hun diepste gevoelens moesten verstoppen. Dit lijkt ook vaak het geval bij kinderen die zich op die manier niet begrepen voelen en zo allerlei (voor zowel henzelf en anderen) belastend gedrag gaan vertonen zoals ADHD.
Als ieder mens gaat beseffen dat zijn kern liefde is en dus ook van zichzelf mag houden, zal hij niet ziek worden door uitputting of stress, maar vanuit die bevrijdende gedachte zichzelf gaan zien als onderdeel van de verbondenheid van alles en iedereen. Wanneer je inziet hoe mooi ieder mens diep van binnen is, jezelf incluis, ervaar je Wie je eigenlijk bent: volmaakt, totaal vrij. Vanuit dat weten zal zich dat vanzelf gaan uiten in het werkelijk voelen van verbondenheid, van liefde. Dit vertrouwen, juist vanuit de zachtheid die in wezen sterk is, heeft individueel, maar ook collectief een onvoorstelbaar grote kracht.
Het nieuwe paradigma gaat uit van deze zeer sterke, scheppende kracht. In plaats van uitgeput en ziek te zijn, komt er energie, creativiteit, een-zijn, kracht en blijheid voor in de plaats. Dit zal lokaal maatschappelijk, maar ook mondiaal grote veranderingen ten goede teweegbrengen.
Waar de huidige medische wetenschap zich richt op bestrijden van symptomen en het verlichten van klachten, dus altijd achteraf, zal het nieuwe paradigma ziektes voorkomen.
Het is in wezen zo simpel. Het maakt ook niet uit of je wel of niet religieus bent. Bekende voorbeelden als Jezus, Boeddha, andere verlichte geesten zaten op precies dezelfde weg van het nieuwe paradigma. Hun kernboodschap is immers: Liefde voor jezelf en de ander. Als steeds meer mensen gaan leven vanuit hun liefdevolle kern, zullen egoïsme en zelfverrijking, onderdrukking van zwakkeren, machtswellust en hardheid vanzelf verdwijnen. Er komt begrip, liefde voor de ander, geduld, verbondenheid voor in de plaats. Vrede. Ontspanning; stress verdwijnt.
Stichting LOV wil deze denk- en leefwijze uitdragen.
Initiator van de stichting is Jan Ellenbroek die in zijn vijfendertigjarigehuisartsenpraktijk heeft gemerkt dat de benadering van ziektes vanuit bovenstaand inzicht duidelijk vruchten afwerpt. Zijn ervaring is samengevat: helen is zielswerk. Emoties zijn de taal van de ziel. De ziel is energie, emoties ook. Ze zijn DE manier om jezelf terug te vinden: want we maken ons alleen druk over zaken die we (ziels)belangrijk vinden. Dus hoe sterker de emotie, hoe meer zeggingskracht. Van sterke (negatief ervaren) emoties hebben we zelf en de omgeving meestal last, we zullen dus een manier moeten vinden om deze emoties te hanteren en vooral vertalen. Ze gaan over ons Zelf: onze diepste identiteit, onze essentie, de ziel.
Jarenlange observaties hebben geleerd dat er een groep mensen is die al van het begin af aan kenmerken hebben van iets waar de mensheid zich naar toe ontwikkelt. Bij hen is er blijkbaar al een (nog meestal onbewust) weten wie we werkelijk zijn. Deze kenmerken zijn: kwetsbaarheid, kracht, gevoeligheid, besef van verbondenheid, een diep beleven van het bijzondere om dit al te Zijn (, waardoor kans op krenkbaarheid). En Liefde in al zijn kwaliteiten, oa dienstbaarheid, zorg(zaamheid), openheid en verantwoordelijkheidsgevoel. Emoties kunnen bij hen krachtig zijn, omdat ze al krachtig zijn van zichzelf, en dus voor ouders niet eenvoudig te hanteren. Ook is hun weten dat zij dit kostbare ingeboren evolutieniveau hebben zodanig sterk dat zij veel behoefte hebben daarin gekend en bevestigd te worden, totdat zij – door hun eigen emoties goed te gebruiken – zelf-verzekerd geworden zijn.
Niemand is beter of hoger of waardevoller dan een ander. Iedereen heeft deze prachtige kern. Maar bij niet iedereen is dit al zo tot een weten ontwikkeld. Wel kun je dit niveau van weten waarnemen door de gevoelens en emoties te “lezen”. Je kunt blijkbaar iets weten, en je er niet van bewust zijn. Het is een nog onbewust weten. Dit is dus de belangrijkste taak van ouders: ieder kind beschouwen als een hoogontwikkeld wezen dat liefde en zorg verdiend heeft, en niet als een leeg vat waar je kennis in moet kieperen. En het kind helpen weer van zichzelf bewust te worden.
Alles bij elkaar is het een ingewikkeld en lang verhaal, dat we zullen trachten uit te werken in deze site en het is na te lezen in Jans boek “Spiritualiteit in de huisartsenpraktijk”.
Het woord Spiritualiteit is in dit praktisch bedoelde boek terecht gekomen omdat dit eigenlijk een woord is dat gaat over de kennis over de ziel. Maar ook omdat de nieuwste kennis (van de laatste 20 jaar) daarover werd geformuleerd door o.a. N.D. Walsch, waarin zij de Nieuwe Spiritualiteit werd genoemd. Een bron van onschatbare waarde. Maar Jans boek en het werk van de Stichting LOV zijn vooral bedoeld om deze kennis op de plaats te brengen waar ze nodig is: in de (huisartsen)geneeskunde, in de psychologie, het maatschappelijk werk, in het onderwijs en in de pedagogiek, in de rechtsspraak en in de economie. Op al deze terreinen is dringend een nieuwe manier van denken nodig: het nieuwe paradigma. Denken vanuit onze kern, liefde en verbondenheid.